تاریخچه باشگاه آس میلان

آث میلان، که در سال ۱۸۹۹ توسط دو انگلیسی به نام‌های آلفرد ادوارد اور (Alfred Edward Ors) و هربرت کیلین (Herbert Kilpin) در شهر میلان ایتالیا تأسیس شد، یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های فوتبال جهان و پرافتخارترین تیم ایتالیایی در عرصه بین‌المللی است.

۱. سال‌های اولیه و بنیان‌گذاری (۱۸۹۹ - ۱۹۱۰)
تأسیس: باشگاه در ابتدا با نام Milan Foot-Ball and Cricket Club تأسیس شد و فعالیت خود را با تیم‌های کریکت و فوتبال آغاز کرد.
اولین افتخارات: میلان در سال ۱۹۰۰ اولین قهرمانی خود در مسابقات قهرمانی ایتالیا (که آن زمان به نام مسابقات قهرمانی فوتبال ایتالیا برگزار می‌شد) را کسب کرد.
جدایی و تغییر نام: در سال ۱۹۱۰، گروهی از اعضا که خواهان تیم‌داری بر اساس هویت ایتالیایی بودند از باشگاه جدا شدند و باشگاه رقیب سنتی، اینتر میلان (Inter Milan)، را تأسیس کردند. این جدایی آغاز بزرگترین رقابت شهر میلان، یعنی دربی دلا مادونینا، بود. تیم اصلی نام خود را به Associazione Calcio Milan تغییر داد.
۲. سال‌های میانی و اولین شکوفایی (دهه‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۷۰)
پس از تثبیت در فوتبال ایتالیا، میلان به یک نیروی ثابت تبدیل شد. این دوره شاهد کسب اولین اسکودتوهای (قهرمانی سری آ) میلان بود.

اولین قهرمانی ملی (دهه ۲۰): میلان اولین اسکودتوی خود را در فصل ۱۹۲۵-۱۹۲۶ کسب کرد.
دوران نلسون (دهه ۴۰): در دوران جنگ جهانی دوم، باشگاه نام خود را به دلیل حساسیت‌های سیاسی به Associazione Calcio Milano تغییر داد و دوران موفقی را تحت هدایت مربی افسانه‌ای، گوستاوو گوتمن (Gunnar Gren)، تجربه کرد و سه قهرمانی پیاپی در دهه ۱۹۴۰ به دست آورد.
۳. دوران گالیانی و ساکت (دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰)
این دوران با ثبات بیشتری همراه بود اما هنوز به اوج نرسیده بود. با این حال، میلان توانست اولین افتخارات اروپایی خود را کسب کند.

اولین قهرمانی اروپایی (۱۹۶۳): میلان با غلبه بر بنفیکا، اولین جام اروپایی خود (جام در جام اروپا) را کسب کرد و پس از آن در سال ۱۹۶۹ دومین جام را نیز به دست آورد.
۴. عصر طلایی آریگو ساکی و فابیو کاپلو (۱۹۸۷ - ۱۹۹۶)
این دوره، به ویژه در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰، یکی از درخشان‌ترین فصول تاریخ فوتبال جهان بود. با ورود سرمایه‌گذار قدرتمند، سیلویو برلوسکونی، و مربی نوآور، آریگو ساکی (Arrigo Sacchi)، میلان به یک تیم انقلابی تبدیل شد.

انقلاب تاکتیکی: ساکی با استفاده از سیستم دفاع منطقه‌ای (Zone Defence) و پرس شدید، فوتبال ایتالیا را متحول کرد.
جادوگران هلندی: ستاره‌هایی مانند مارکو فان باستن، رود گولیت و فرانک ریکارد محوریت این تیم را تشکیل می‌دادند.
موفقیت‌های متوالی: میلان در این سال‌ها سه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴) و چندین اسکودتو کسب کرد.
دوران کاپلو: فابیو کاپلو جایگزین ساکی شد و موفق شد فلسفه تهاجمی را حفظ کرده و تیم را به اوج برساند. پیروزی تاریخی ۴-۰ مقابل بارسلونا در فینال ۱۹۹۴ یکی از نمادهای این دوره است.
۵. دوران کارلو آنچلوتی (۲۰۰۱ - ۲۰۰۹)
پس از دوره‌ای کم‌فروغ‌تر، کارلو آنچلوتی هدایت تیم را بر عهده گرفت و میلان بار دیگر به قدرت مطلق اروپا تبدیل شد.

بازگشت به اوج: با ترکیبی از بازیکنان باتجربه (مالدینی، کاکا، پیرلو، شوچنکو، کافو) و هدایت هوشمندانه آنچلوتی، میلان در سال ۲۰۰۳ لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد.
دومین قهرمانی در این دوره: در سال ۲۰۰۷، میلان انتقام شکست سنگین خود در فینال ۲۰۰۵ مقابل لیورپول را با پیروزی در فینال آتن گرفت و هفتمین جام اروپایی خود را به دست آورد.
۶. دوران افول و بازگشت (۲۰۱۱ تا کنون)
پس از دوران طلایی، با خروج برلوسکونی و تغییرات مدیریتی، میلان وارد یک دوره طولانی و سخت برای بازگشت به سطح اول شد که با افت مالی و فنی همراه بود.

آخرین اسکودتو (۲۰۱۱): آخرین قهرمانی سری آ میلان در فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ به دست آمد.
تغییر مالکان: مالکیت باشگاه از خانواده برلوسکونی به صندوق‌های سرمایه‌گذاری چینی و سپس به صندوق آمریکایی الیوت منیجمنت (Elliott Management) منتقل شد.
بازگشت به سکو: تحت مدیریت جدید، باشگاه ثبات مالی پیدا کرد و با تمرکز بر بازیکنان جوان، توانست در فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۲ پس از ۱۱ سال، اسکودتوی بیستم خود را کسب کند و به عنوان یک نیروی جدی در ایتالیا و اروپا بازگردد.